A Casa da Mariquinhas [Dutch translation]

Het was afgelopen zondag dat ik

Het huis passeerde waar Mariquinhas woonde

Maar het is allemaal zo veranderd

Dat ik nergens die ramen zag

Die ooit houten luiken hadden

Van de begane grond tot aan het dak

Zag ik niks, niks, niks

Dat me aan Mariquinhas herinnerde

En er was een blauwachtig glas gezet

Waar eens de houten luiken waren

Ik ging naar binnen en waar de woonkamer was

Staat nu een bureau met een miezerig persoon

Maar ik zag geen geborduurde spreien

En ook geen viola of gitaar

Noch stiekem gegluur van de buurvrouwen

De tijd sloeg zijn klauw

In de ziel van dat huis

Waar we zo nu en dan sardientjes peuzelden

Wanneer in nachten van gitaarspel en gefuif

Mariquinhas vrolijk was

De bontgekleurde ramen met hun

katoenen gordijnen met kleurige bolletjes

Hebben al hun sierlijkheid verloren want het is nu een ruit

Met een omlijsting van blik

En wie er tegenwoordig naar binnen gaat

Is daar om bij de woekeraar

Een paar dingetjes te gaan verpanden

Want tot zo'n misère vervallen

Is alle bevalligheid van het huis van Mariquinhes

Door het huis te maken als ze deden

Zou 't beter zijn het maar ter ziele te laten gaan

Want pandjeshuis te zijn

Waar het eens bruiste van liefde

Is een gedachte die niet past bij

Mijn warme herinneringen

En die smaak van treurnis ga ik proberen te vergeten

In wat kersenlikeurtjes

Want pijn te drinken geven is het beste

Zei Mariquinhas al.

Want pijn te drinken geven is het beste

Zei Mariquinhas al.

• Artist:Amália Rodrigues