ԱՐՏԱԳԱՂԹ [ARTAGAĠTʻ] lyrics

Իմ ընկերները հեռանում են,

Եվ այս էլ որերորդ անգամ,

Հրավիրել մեզ մոռանում են

Հրաժեշտի վերջին օրվան:

Իմ ընկերներն են հեռանում,

Այնպե՜ս ծածուկ, այնպե՜ս թաքուն,

Ասես հանգուցյալի մոտից

Պահված գանձերն են գողանում:

Իմ ընկերները հեռանում են,

Որ էլ երբեք էլ ետ չգան,

Նրանց դեմքերն անհետանում են,

Նրանց դեմքերն արդեն չկան:

Նրանց ձայները դեռ հնչում են

Մանկության վառ գույների մեջ,

Նրանք կարծես թե ինձ կանչում են

Ճամփաների վրա անվերջ:

Իմ ընկերները հեռանում են,

Ինչպես թռչունների երամ,

Ժամանակի հետ բթանում է

Այն ցավը, որ նրանք չկան:

Այն ցավը, որ այսպես եղել է

Եվ լինելու է անպայման,

Որ հայրենիքը՝ դա երազ է,

Պստիկ հատված տարածության:

• Artist:Ruben Hakhverdyan