D’improvviso [Polish translation]

Popołudnia na podwórku

Z nieruchomym słońcem i barierkami

Wciąż pamiętam ten chłód, twoje zaróżowione policzki, mój sweter

Bawiliśmy się w bycie dużymi

Ale nigdy nic nie było tak duże jak nasze marzenia

Jeszcze jeden papieros i czekanie tu na pociąg, który nigdy nie nadjedzie

Sto tysięcy żyć temu byliśmy nierozłączni, teraz gdzie jesteś, co robisz?

Nagle myślę o tobie, nagle myślę...

Że chciałbym cię poczuć choć przez chwilę, chciałbym cię przytulić jak to zwykle robiłem, chciałbym na ciebie patrzeć w milczeniu, zostawić w tyle wszystko, co zbędne

Chociaż tu nie jest tak źle i nie jest Boże Narodzenie

Chciałbym cię poczuć choć przez chwilę, by dowiedzieć się, że to jest też dla ciebie ważne

Tak jak pomniki, opuszczone i same na placu

Kurz życia zakrył całe piękno

Sto tysięcy żyć temu byliśmy nierozłączni, teraz gdzie jesteś, co robisz?

Nagle myślę o tobie, nagle myślę...

Że chciałbym cię poczuć choć przez chwilę, chciałbym cię przytulić jak to zwykle robiłem, chciałbym na ciebie patrzeć w milczeniu, zostawić w tyle wszystko, co zbędne

Chociaż tu nie jest tak źle i nie jest Boże Narodzenie

Chciałbym cię poczuć choć przez chwilę, by dowiedzieć się, że to jest też dla ciebie ważne

Lata mijają, jak taniec poza czasem, jesteś ze mną, jesteś ze mną

Że chciałbym cię poczuć choć przez chwilę, chciałbym cię przytulić jak to zwykle robiłem, chciałbym na ciebie patrzeć w milczeniu, zostawić w tyle wszystko, co zbędne

Chociaż tu nie jest tak źle i nie jest Boże Narodzenie

Chciałbym cię poczuć choć przez chwilę, by dowiedzieć się, że to jest też dla ciebie ważne...

że to jest też dla ciebie ważne

że to jest też dla ciebie ważne

• Artist:Lorenzo Fragola
• Album:Zero Gravity