Eduardo Nicolardi - Testamento

Quanno mòr'io, chiagnìteme

nu quarto d'óra e basta.

Che m'atterrate, all'ùnnice?

Salute e bbène! 'e ddóie menate 'a pasta.

Se sape, 'a vita sòlita,

cchiù o méno, su per giù.

E allóra fósse 'a rìdere:

pecchè so' muórto nun magnate cchiù?

Facìteme n'esèquia

sémplice quanto maie:

'o carro ô municipio.

Te 'mmóccano 'int'o carro e te ne vaie.

"A'àààh, Baccalààà…!" S'o pòrtano

p' 'e vìcule, 'o puèta.

Mèglio accussì! Credìteme

ca sparagnate 'a róseca e 'a munéta…

Pecchè facènno 'annunzio

'ncòpp' 'o giurnale (hê 'a fa

cinch'o sei lire 'a lìnia)

na ciénto lire sèmpe se nne va.

Ll'amice intanto 'o llèggeno

e ognuno lègge, e pènza:

"E chisto è n'ato esèquie!

Cómme nun vaie! nc'ê 'a j'. Pè cummeniénza!"

E allóra vuie pigliàsseve

nu carro 'e primma classe…

Sciure, carròzze, priévete…

cammariére c'o tubbo e 'o fracchisciasse…

E 'o 'mpiccio 'int'a 'stu vìcolo?

E 'a fòlla ca s'auna?

E amice ca sfastédiano:

" Che Ddio! S' è ditto a ll'ùnnice e mo è ll'ùna!

E che maniéra! è inùtile,

chi è scucciatòre, mòre

scucciànnote nzì a ll'ùrdemo!

Sinò t'o scuórde ch'èra scucciatóre!"

E se un amico, in lacrime,

sulla composta bara,

ti fa l'elogio funebre?

Póveri muórte tuóie! Chi ll'arrepara?

E si accumméncia a chiòvere

'nfrómme se mòve 'o carro?

Madònna chilli priévete!

Ggiesù chilli cumpagne c' 'o catarro!

Quanno mòr'i', ca 'o miédeco

stendésse ll'atto 'e mòrte,

e… nun facite nchiùdere

manco 'o miézo purtóne a 'o guardapòrte!

Si me vulite chiàgnere

nu quarto d'óra e basta.

Che m'atterrate, all'ùnnice?

Salute e bbène! 'e ddóie menàte 'a pasta.

• Artist:Eduardo Nicolardi