Eppure soffia [Polish translation]

Woda jest pełna piany, a niebo pełne dymu.

Chemiczna zaraza niszczy życie w rzekach,

ptaki z trudem fruwają, chore na śmierć.

Bezwzględna żądza korzyści zamknęła życiu drzwi.

Cała wyspa znalazła grób w morzu.

Rojenia o postępie skutkowały testem bomby,

a teraz deszcz, uśmierzający pragnienie ziemi,

zamiast życia przynosi radioaktywną śmierć.

A jednak wiatr wciąż wieje,

chlapie wodą o dzioby statków

i nuci pieśni wśród liści,

całuje kwiaty – całuje, a nie strząsa.

Pewnego dnia pieniądz odkrył wojnę światową,

dał parszywy sygnał zwierzęcemu instynktowi;

zabijał, palił, niszczył jak w smutnym różańcu,

a teraz całą ziemię spowija czarny całun.

Wkrótce odkryją klucz do nowych tajemnic;

a zatem pokryją błotem również planety,

zanieczyszczą gwiazdy, wzniecą wojnę wśród słońc;

zbrodnie przeciw życiu nazywają błędami.

A jednak wiatr wciąż wieje,

chlapie wodą o dzioby statków

i nuci pieśni wśród liści,

całuje kwiaty – całuje, a nie strząsa.

Jednak wciąż głaszcze pola,

pieści zbocza gór

burzy włosy kobiet,

urządza wyścigi z ptakami.

A jednak wiatr wciąż wieje!!!

• Artist:Pierangelo Bertoli