Γκιλοτίνα [Gilotina] lyrics

Πόσο εσύ θα χωρούσες στο εγώ σου

πόσο εκτιμάς κάτι που τώρα είναι δικό σου

πόσο κακό μου κάνεις για το κάλο μου

αν έχεις άδικο ποντάρεις στο λαιμό σου

Και όταν πια θα έχεις χάσει τα πάντα

και να με σκότωνες θα ήμουν εκεί

γιατί τα λάθη σου αγάπησα τόσο

και θα στα συγχωρούσα μια ζωή

Μην μου θυμώσεις δεν ξέρω αν μιλάει το πότο

και δεν ξέρω γιατί με έχεις φέρει εδώ

τα χαράματα και άφησα τα πάντα

και ήρθα στο αγόρι σου μην με καρφώσεις

μην μου θυμώσεις το βλέμμα σου λέει πως έχεις μεγαλώσει για τέτοια

μα ίσως ζητά ένα λάθος ακόμα και ας το μετανιώσεις

και η αλήθεια είναι άπλα ψάχνω πρόφαση

μια μεθυσμένη σου απόφαση

μια μάτια λάθος μια πρόταση

για ένα ταξίδι στην κόλαση

η Αθήνα θυμάται όσα ξέρουμε

ο ένας τον άλλον πως βλέπουμε

σε αγαπώ μα είσαι άλλου ότι και αν θέλουμε

μα ίσως απόψε ξεχάσουμε να το αναφέρουμε

ίσως με βλέπεις αλλιώς ίσως παίζεις

μα αγάπη μου χρειάζονται δυο για να πούμε

πως παίζουμε και έχουμε πει πιο πολλά

από αυτόν ποιον κοροϊδεύουμε

στα μισά του ποτού κοίταγες άλλου

με κουβάρι στο νου στην πλάτη tattoo

ίσως ανοίχτηκες πιο πολύ από το πρέπων

ίσως το κάνεις παντού

αν πεθάνω μια νύχτα θα με αγαπάς;

μετά από όσα είπα θα με αγαπάς;

αν πίσω κάνω θα με αγαπάς;

ίσως να μη μάθω αν με αγαπάς

ίσως να με μικρός και ίσως λίγο χαζός

ίσως άδικα γράφω τούτο το ποίημα

και αν ο ερωτάς είναι επανάσταση

αυτά θα πω πριν να πέσει η γκιλοτίνα

Εκτελέστε τον

συγχωρέστε τον

μόνος υπαίτιος είμαι έτοιμος

κοιτάζω αγέρωχος λέω είμαι ένοχος

συγχωρέστε τον

εκτελέστε τον

συγχωρέστε τον

μόνος υπαίτιος είμαι έτοιμος

κοιτάζω αγέρωχος λέω είμαι ένοχος

εκτελέστε τον

συγχωρέστε τον

Στην γκιλοτίνα που η λεπίδα παίζει με τον λαιμό

γκιλοτίνα μέχρι το στερνό μου λεπτό

μείνε διπλά δες με το κεφάλι μου να χάνω

γιατί οι τύψεις και το τοξικό μου εγώ ζουν εδώ

γκιλοτίνα δεν θέλω χάρη πες τον θεό

γκιλοτίνα για τελευταίο γεύμα πικρό

δωσ' μου εκείνα, λόγια που στο τέλος σου είπα

γιατί μετάνιωσα για εμάς και αμάσητα θα τα καταπιώ

Αγάπη μου άμα υπάρχουν άγιοι εγώ είμαι το ανάποδο

αγάπη μου εσύ δεν ταιριάζεις στην κόλαση

εγώ στέλνω φιλιά από εδώ

αγάπη μου όσα είχες πει τα θυμάμαι και δεν με αφήνουν αδιάφορο

είσαι ένας άγγελος θέλεις φτερά

ενώ εγώ έχω πούπουλα, πίσσα και κάρβουνο

μωρό μου νισάφι δεν μπορώ να μην σ' αφήσω πάλι να φύγεις γιατί σε αγαπώ

τις φλέβες μου κόψε με αυτό το ξυράφι

με αυτό το ξυράφι άφησε πίσω το κάθε τι

κανε μου μια τομή κάθετη

να τρέξει το θειάφι

δεν είμαι ποιητής είμαι ένα κάθαρμα

ήθελα να ξερά σε μένα τι είδες

γράφω για ανάσα μα

άφησα την τελευταία μου

πριν οι σελίδες μου γίνουν λεπίδες από γκιλοτίνες

Εκτελέστε τον

συγχωρέστε τον

μόνος υπαίτιος είμαι έτοιμος

κοιτάζω αγέρωχος λέω είμαι ένοχος

συγχωρέστε τον

εκτελέστε τον

συγχωρέστε τον

μόνος υπαίτιος είμαι έτοιμος

κοιτάζω αγέρωχος λέω είμαι ένοχος

εκτελέστε τον

συγχωρέστε τον

Στην γκιλοτίνα που η λεπίδα παίζει με τον λαιμό

γκιλοτίνα μέχρι το στερνό μου λεπτό

μείνε διπλά δες με το κεφάλι μου να χάνω

γιατί οι τύψεις και το τοξικό μου εγώ ζουν εδώ

γκιλοτίνα δεν θέλω χάρη πες το θεό

γκιλοτίνα για τελευταίο γεύμα πικρό

δωσ' μου εκείνα, λόγια που στο τέλος σου είπα

γιατί μετάνιωσα για εμάς και αμάσητα θα τα καταπιώ

• Artist:WNCfam