Η Γη των Λωτοφάγων [H Gh twn Lwtofagwn] lyrics

Ποια πρύμνη ποια πλώρη

το κατάστρωμα πιάνει σκουριά

και εκείνο το αγόρι

της σειρήνας το τραγούδι ξεχνά

του είπαν πως οι λωτοί σε βοηθούν να ξεχνάς τα φαντάσματα

γιατί έρωτες που μείναν μισοί

πονούν σαν τραύματα ξεχνάμε εσύ

και αναρωτιέται ποια πόλη ποια χωρά ποια θάλασσα με ταξιδεύει πια

για που έχω ανοίξει πανιά

αν χαρίζω πια τους στίχους μου σε άλλες

αν τους χάρισα πότε σε εκείνη πραγματικά

και εγώ όταν δένω πια δεν δένομαι

δέθηκα στο κατάρτι μια φορά

και άλλη μια με εκείνη πλέον άπλα πορεύομαι

στην μοίρα του άνεμου στην αγκαλιά των κυμάτων

από όταν έφαγα τους καρπούς της γης των Λωτοφάγων

στα Καπηλεία λέω πως δεν θυμάμαι ποιος είμαι

μου φέρνει μια κοπέλα με αθώα μάτια και εγώ αντιδρώ μηχανικά

το πρωί θα φύγω πριν ξυπνήσει πριν μάθει για μένα πολλά

και τα ρομάντζα θα γίνουν ρουτίνα

κάθε μηνά τον ερωτά λιγότερο θυμάμαι

στους θεούς προσεύχομαι όλα καλά να πάνε

τα βράδια να κοιμάμαι κενός άλλα να κοιμάμαι

Τι τραγούδι σου είχα πει και με αγάπησες

πόσες θάλασσες μακριά μου ζεις

ποιος αέρας τα ποιήματα μας πήρε

ποιος θυμάται πλέον τι ήμασταν εμείς

Και έχω φύγει πες της δεν θα γυρίσει πες της

πες της πως ξέχασα και ζω ευτυχισμένος πες της

πως από την σκύλα και την Χάρυβδη δεν πέρασα

στην Κίρκη η στης Καλυψώς την νήσο έμεινα πες της

και εγώ θα πω στον εαυτό μου ότι έμαθα

πως δεν πειράζει που από τον λωτό δεν έφαγα

πως έχω μάθει να τιθασεύω τις μνήμες

γύρισα σώος και ίδιος και στην διαδρομή δεν πέθανα

και αν καταλάβει το ψέμα να το αρνηθείς

από την αλήθεια δεν θα βγει νικητής αυτό είναι νόμος

αγαπημένη μου μην έρθεις να με βρεις έτσι και αλλιώς θα λυγίσω και θα έρθω πρώτος

να σου πω δεν θα πέθανα για σένα μα θα σκότωνα οποίον αναπνέει για ένα σου βλέμμα

είναι γραφτό μα δεν θα πέθαινα για σένα γιατί θα σε άφηνα πίσω

και κάνεις δεν ταιριάζει πιο πολύ από εμάς τους δυο

Τι τραγούδι σου είχα πει και με αγάπησες

πόσες θάλασσες μακριά μου ζεις

ποιος αέρας τα ποιήματα μας πήρε

ποιος θυμάται πλέον τι ήμασταν εμείς

Αυτό το ταγκό το χορεύουν στα βράχια, νόμιζα σ' άκουσα να λες σ' αγαπώ, μα η ανάσα σου ψιθύριζε...

• Artist:WNCfam