La parola io [Turkish translation]

Ben kelimesi,

bir fikirdir, yavaş yavaş yol alan.

Çocukta tatlıdır sesi, bir yankı gibi;

ilk adımları atmaya teşvik eder bizi,

kendimizle ilgili içten bir kesinliğe doğru.

Ben kelimesi,

zamanla daha kesin

bir hal alır,

bazen başa bela

kesilir,

ama aynı zamanda işaretidir

çocuksu bir mantığın,

hep başa saran bir kusurdur, ama mazur görülür.

Ben, ben, ben

gene ben.

Ama ergenin kötü huyu

silinmez yaşla

ve yetişkinlerde tuhaf biçimde

daha kaygı verici hale gelir ve gelişir.

Ben kelimesi,

tuhaf bir çığlıktır:

Boşuna saklar

bir hiç olma korkusunu

abatılı bir ihtiyaçtır

ve biraz hastalıklı

Narkissos’un iç burkan görüntüsüdür.

Ben, ben, ben

gene ben.

Ben, doğmamışım

sürekli, kalabalıklar içinde

şaşkın biri olarak kalmaya;

o yüzden, ilerliyorum

tahammül edemem kendimi

birçok kişiden biri gibi hissetme fikrine

her gün genişler, yayılırım

dünyanın merkezi olabilirim.

Ben hep hazır ve nazırım,

her tür bayalığa dünden varım,

kendimi önemli hissetmek için.

Acele etmem gerek

bu cinnetin verdiği gazla,

her ne pahasına olursa kendimi kabul ettirmek için,

kah enflasyonum, kah devalüasyon

dünyanın merkezi olmak istiyorum ben.

Saygı maygı hak getire bende,

işime gelirse, iyiymişim gibi de

yapabilirim.

Hükmetmem gerek;

idealleri olmayan bir varlığım,

iktidara/güce susamış,

herkese komuta eden benim,

dünyanın merkezi olmalıyım ben.

Ben, fodul, ukalanın önde gideni,

teşhirci, burnu büyük, sahte pehlivan…

Ben, kendini beğenmiş, megaloman, laf ebesi

açgözlü ve mütecaviz,

mendebur, mağrur, cart curt eden…

Ben, yalnızca ben,

her yerde ben.

Ben kelimesi,

bu tatlı tek heceli masum şey,

kaçınılmaz olarak böylesine yaygın

Batı dünyasının mantığında.

Belki de sonuncu ilk günah o.

Ben.

• Artist:Giorgio Gaber
• Album:Io non mi sento italiano