María [Greek translation]

Φτάνει αργά στο σπίτι με την αχλή της θάλασσας,

φτάνει με τη λύσσα να τον τυλίγει σφιχτά

Μπαίνει πολύ σιγά για να μην απαγάγει

το ομορφότερο όνειρο που υπάρχει.

Βγαίνει από την ομίχλη

Με ένα σεληνιακό χασμούρημα

Ξυπόλυτη και αχτένιστη, τρέχει…

τρέχει ως την αγκαλιά του όπως δε θα το κάνει κανείς

Ποτέ… ποτέ… ποτέ…

Και η Μαρία του λέει ναι,

κοκκινισμένη του λέει ναι

και κρύβεται στην αγκαλιά του,

και εκείνος της απαντάει ότι όλα θα πάνε καλά,

ότι θα ξανανθίσουν τα λουλούδια

όπου τώρα κλαίμε.

Πέφτει το πρωί ενώ εκείνη όρθια

λάμπει με την κατάλληλη σπίθα,

μορφή ενέδρας, ανοιχτός ουρανός συνάμα.

Εκείνος σκέφτεται πόσο όμορφη είναι…

Μαζί και ξεχασμένοι από τη νύστα φεύγουν

βάζοντας αινίγματα

ενώ το λουλούδι κλείνει μαζί του…

κλείνει μαζί του…

Και η Μαρία του λέει ναι,

κοκκινισμένη του λέει ναι

και κρύβεται στην αγκαλιά του,

και εκείνος της απαντάει ότι όλα θα πάνε καλά,

ότι θα ξανανθίσουν τα λουλούδια

όπου τώρα κλαίμε.

Κι έφτασε ο χειμώνας κι εκείνος έφυγε

και λένε ότι η μαρία χωρίς αυτόν

δεν κοιτιέται στις λιμνούλες.

Κάθε 13 Μαρτίου στις 10

εκείνη ελπίζει να τον ξαναδεί,

μα εκείνος έχει φύγει.

Φτάνει αργά στο σπίτι με την αχλή της θάλασσας,

φτάνει με τη λύσσα να τον τυλίγει σφιχτά

Μπαίνει πολύ σιγά για να μην απαγάγει

το ομορφότερο όνειρο που υπάρχει.

Βγαίνει από την ομίχλη

Με ένα σεληνιακό χασμούρημα

Ξυπόλυτη και αχτένιστη, τρέχει…

τρέχει ως την αγκαλιά του όπως δε θα το κάνει κανείς

Ποτέ… ποτέ… ποτέ…

• Artist:La Oreja de Van Gogh
• Album:Primera fila (2013)