Salut les amoureux [Polish translation]

Poranki mijają i są podobne jeden do drugiego,

gdy miłość ustępuje miejsca codzienności.

Nie byliśmy stworzeni do życia razem,

nie wystarcza, że wciąż się kochamy.

To zabawne: wczoraj się nudziliśmy,

ledwie znajdowaliśmy słowa,

by porozmawiać o brzydkiej pogodzie.

A teraz, gdy trzeba odejść,

mamy sto tysięcy rzeczy do powiedzenia,

które za bardzo leżą na sercu jak na tak krótki czas.

Kochaliśmy się tak, jak się rozstajemy:

po prostu nie myśląc o jutrze.

O jutrze, które zawsze przychodzi trochę za szybko,

o pożegnaniach, które czasem za dobrze nam wychodzą.

Robimy co trzeba, trzymamy się swych ról,

patrzymy na siebie, śmiejemy się, trochę wygłupiamy,

wciąż o czymś zapominamy.

Nie jest łatwo powiedzieć „żegnaj”

i aż za dobrze wiemy, że wcześniej czy później –

może jutro, a może już dziś wieczorem –

powiemy sobie, że jeszcze nie wszystko stracone.

Z tej niedokończonej powieści stworzymy sobie bajkę,

lecz nie jesteśmy już w takim wieku, by w nią wierzyć.

Kochaliśmy się tak, jak się rozstajemy:

po prostu nie myśląc o jutrze.

O jutrze, które zawsze przychodzi trochę za szybko,

o pożegnaniach, które czasem za dobrze nam wychodzą.

Romeo, Julio i wszyscy inni,

śpijcie spokojnie w kącikach waszych książek.

Zwykła historia, taka jak nasza,

jest z tych, których nikt nigdy nie napisze.

No już, maleńka, trzeba odejść,

zostawić tu nasze wspomnienia.

Zejdziemy razem, jeśli chcesz,

a gdy właścicielka kafejki

zobaczy, jak przechodzimy,

znów powie do nas: „Cześć, zakochani”.

Kochaliśmy się tak, jak się rozstajemy:

po prostu nie myśląc o jutrze.

O jutrze, które zawsze przychodzi trochę za szybko,

o pożegnaniach, które czasem za dobrze nam wychodzą.

• Artist:Joe Dassin
• Album:Joe 1972