The Devil's Bagel [Greek translation]

Αργά τη νύχτα, τα παπούτσια μου ταλαιπωρημένα, 2 η ώρα το πρωί σ’ ένα εστιατόριο κι αναρωτιέμαι τι θα κάνω απόψε. Ένας καφές κι ένα τσιγάρο ακόμα. Το ρολόι από πάνω μου δείχνει 2:04. Και όλοι οι νυχτόβιοι έχουν τη δική τους ιστορία. Της κοπέλας με τα κοντά μαλλιά, οι γονείς της δεν της μιλάνε πια- τη λένε παλιολεσβία και πουτάνα. Τι να πεις…

Παραγγέλνω ένα κουλούρι με βούτυρο κι απ’όλα. Συλλογίζομαι, με το βλέμμα στον τοίχο και, για να σκοτώσω την ώρα μου, μετράω τα ψιλά στη χούφτα μου. Ένας μαύρος άντρας κάθεται στα δεξιά μου. Φοράει γυαλιά, που κρύβουν τα μάτια του και πίνει τον καφέ του, μαύρο σαν το δέρμα του. Ένας άντρας με σακίδιο και μαύρο καπέλο κάθεται στο βάθος. Τα κατάλευκα μάτια του λάμπουν, σαν φωτιά που καίει ζωηρά.

Μπαίνει μέσα ένας χοντρός με ελάχιστα μαλλιά. Η γυναίκα του τον απατά, αλλά αυτόν δεν τον νοιάζει, φτάνει να μπορεί να την κρατάει αγκαλιά τις νύχτες. Η σερβιτόρα η Τζούλι έγινε ποιήτρια και γράφει τις ιστορίες της σε μια χαρτοπετσέτα- κάποια μέρα, λέει, μπορεί να τις εκδώσει. Ο άντρας στο βάθος σηκώνει το καπέλο του, καθώς στέκεται και χαμογελάει πονηρά. Η πρώτη κουβέντα που λέει απόψε είναι : «Η παράσταση αρχίζει.»

Η Τζούλι λέει να διασκεδάσει λίγο. Παίρνει λοιπόν ένα μαχαίρι για μαρμελάδα κι αρχίζει να κόβει τα δάχτυλά της ένα ένα, αλλά τα βρίσκει σκούρα, όταν προσπαθεί να κάνει το ίδιο και στο άλλο χέρι. Ο χοντρός πιάνει και γδύνει την πόρνη, αυτή βγάζει μια φωνή και τα κάνει στο πάτωμα- κι εγώ νομίζω πως δε θέλω άλλο το υπόλοιπο κουλούρι μου. Και καθώς ο χοντρός αρχίζει να λέει πόσο θα ‘θελε να σκοτώσει τη γυναίκα του, η πόρνη του κόβει τη γλώσσα μ’ ένα πριονωτό μαχαίρι. Έπειτα, οι δυο τους κάνουν παθιασμένο έρωτα. Ο τυφλός μαύρος λέει ότι αρκετά έχει δει, πιάνει το στιλό από το δεξί χέρι της Τζούλι και καρφώνει τα μάτια του. Φαίνεται πως έκανε όπως έπρεπε, γιατί ο άντρας στο βάθος απλώς γελάει και καθώς το αίμα στάζει στα πλακάκια, χαμογελάει. Ο χοντρός αρχίζει να τρώει τις σάρκες της πόρνης… και γενικά, η ατμόσφαιρα είναι λίγο διαφορετική απ’ ό,τι ένα λεπτό πριν.

Εγώ σκύβω και πιάνω το τελευταίο τσιγάρο απ’ το πακέτο, πάω και κάθομαι δίπλα στον άντρα στο βάθος. Τον ρωτάω γιατί κι εκείνος μου βγάζει το καπέλο και χαμογελάει.

• Artist:Rusty Cage
• Album:Heretics