Το Πράσινο Μίλι [To Prásino Míli] lyrics

Η τελευταία φορά πάντα πονάει διπλά

από το σπίτι σου η διαδρομή την ξέρω καλά

είναι αβάσταχτη τινάζω από το τσιγάρο μου την στάχτη

καθώς ο θανατοποινιτης την βαδίζω αργά

το λένε πράσινο μίλι η τελευταία διαδρομή

πριν την εκτέλεση πριν όλο αυτό που ζούμε χαθεί

να με θυμάσαι και ας είναι από δικιά σου επιλογή

που ο ήλιος για μένα το πρωί δεν θα βγει

Πες τους ενόρκους και στους δικαστές

ένοχος θα δηλώσω καμιά μεταμέλεια καμιά αμέλεια

ότι είχα να πω το είπα και έδωσα ότι είχα να δώσω

αγάπη μου ήθελα να τον σκοτώσω γιατί πότε δεν του άξιζες

για εγκλήματα πάθους τι ξέρουν αυτοί τον ερωτά πως να προδώσω

οδήγησε πάθος μα ήταν εν ψυχρώ

και το αίμα του έτρεχε κάτω καυτό

και ορκίζομαι ενώπιον όλων δεν δίστασα ούτε λεπτό

αυτό να θυμάσαι από μένα μωρό μου

αυτό να πούνε για μένα στον κοσμο

πως η αγάπη σε κάνει τρελό

αν δεν κάνω κακό τότε δεν σε αγαπώ

δεν μπορούμε να σε έχουμε δυο και το ξέρεις

και αν διαλέξεις αυτόν τότε αγάπη μου το αναιρώ

και με το μαχαίρι διαλέγω εγώ

και το μαχαίρι προστάζει κάνεις να μην σε έχει

ο θεός να με κρίνει

και αν ο έρωτας έγκλημα είναι

αυτά θα πω πριν περπατήσω το πράσινο μίλι

Απόψε τελειώσαμε καταδίκασαν σε θάνατο τούτο τον ερωτά

δεν το πιστέψαμε αρκετά ίσως για αυτό δεν τον σώσαμε

απόψε τελειώσαμε

το πράσινο μίλι είναι ο δρόμος από την εξώπορτα

μέχρι το μέρος που το τελευταίο φιλί απόψε δώσαμε

Δεν μας ταιριάζουν οι αποχωρισμοί

και δώσαμε σχεδόν σαν φίλοι το στερνό μας φιλί

μου πες δεν ξέρουν να αγαπούν οι δειλοί

στο τελευταίο μας δείλι πριν το πράσινο μίλι

δεν μας ταιριάζουν οι αποχωρισμοί

και δώσαμε σχεδόν σαν φίλοι το στερνό μας φιλί

μου πες δεν ξέρουν να αγαπούν οι δειλοί

στο τελευταίο μας δείλι πριν το πράσινο μίλι

Δίκασε με σαν φταίχτη

μίσησε με σαν ψεύτη

καλά την μοίρα μου δες τη

πριν να της βάλεις φωτιά

πόσο αντέχουν οι σκληροί την απουσία

έμενα μου φαίνεται μαλάκια

να είσαι εδώ και να μην είσαι σε μια μέρα

ούτε στην χειρότερη ταινία

γράφω ακόμα δυο μερόνυχτα για μας

γεμίζει με σκοτάδι και πονάς

ερχόμουν με το πλοίο και μου μοιάζει το ταξίδι σκέτη κόλαση

ενώ ακονίζεις την λεπίδα σου με πώρωση

και η πόλη με συνοδεύει τόσο ωραία

κούφο κρασί ομιλχη κύμα θάλασσα και θεά

ξερνάω με λάθος κόσμο τρικυμιά

προκυμαία παγκάκια με υγρασία βρόμα και απωθημένα

ο δρόμος για το σπίτι σου θυμίζει λίγο το πράσινο μίλι

πίνω το αμίλητο νερό και έρχομαι αγάπη μου

μετά από αυτό σιγά μη μείνουμε δυο φίλοι

μετά ανοίγω το παράθυρο και έξω μυρίζει αίμα

κοιτώ τα δυο μου χεριά και βλέπω αίμα

νομίζω αν μου άνοιγες το στήθος θα χα χάσει και άλλο λίγο

βάζω τους καρπούς στο λαιμό και με σφίγγω

εγώ που θεραπεύω οποίον φίλο μου αγγίζω

έχω μείνει μόνος και τους φόβους μου σκορπίζω

έχω πέσει κάτω ασφυκτιώ δεν ελπίζω

σήμερα θα δούμε φως όχι δεν νομίζω

παίρνω μια πετρά με εκτελώ και τελειώνει

οι ερωτευμένοι μένουν που και που μονοί

και που και που μια ωραία μέρα ξημερώνει

και αναπνέουν και για μας λίγη σκόνη

Δεν μας ταιριάζουν οι αποχωρισμοί

και δώσαμε σχεδόν σαν φίλοι το στερνό μας φιλί

μου πες δεν ξέρουν να αγαπούν οι δειλοί

στο τελευταίο μας δείλι πριν το πράσινο μίλι

Δεν μας ταιριάζουν οι αποχωρισμοί

και δώσαμε σχεδόν σαν φίλοι το στερνό μας φιλί

μου πες δεν ξέρουν να αγαπούν οι δειλοί

στο τελευταίο μας δείλι πριν το πράσινο μίλι

Το λένε πράσινο μίλι η τελευταία διαδρομή

πριν την εκτέλεση πριν όλο αυτό που ζούμε χαθεί

να με θυμάσαι και ας είναι από δικιά σου επιλογή

που ο ήλιος για μένα το πρωί δεν θα βγει

Δεν μας ταιριάζουν οι αποχωρισμοί

και δώσαμε σχεδόν σαν φίλοι το στερνό μας φιλί

μου πες δεν ξέρουν να αγαπούν οι δειλοί

στο τελευταίο μας δείλι πριν το πράσινο μίλι

Δεν μας ταιριάζουν οι αποχωρισμοί

και δώσαμε σχεδόν σαν φίλοι το στερνό μας φιλί

μου πες δεν ξέρουν να αγαπούν οι δειλοί

στο τελευταίο μας δείλι πριν το πράσινο μίλι

• Artist:Marseaux