Vida d'un gat [Polish translation]

Jego ojcem był stary kot, gruby i kulawy,

a matką kotka z ulicy.

A on urodził się pewnej deszczowej nocy,

lecz jego matka zmarła przy porodzie,

a ojciec na zawał serca.

I tak został opuszczony wśród łąk;

umarłby z głodu, umarłby z wyziębienia,

ale na szczęście był kotem i miał siedem żyć.

Nie miał rodziców ani przyjaciela,

ani chrzestnego, który by o niego zadbał.

I tak, samotny, mając za sobą ledwie kilka dni życia,

powlókł swe ciało dróżką do miasta.

A gdy przechodził przez jezdnię,

pojawiła się ciężarówka i przejechała go na pasach.

Ale na szczęście był kotem i miał siedem żyć.

I poczuł się nieszczęśliwy, słaby, przytłoczony,

tak rozpłaszczony pod ciężarówką,

i widział, że nie mógł, nie mógł oddychać.

Jednak życie za nic w świecie nie chciało ujść z kota.

Ranny i śmiertelnie przerażony,

poszedł za jakąś dziewczynką, a dziewczynka go schwyciła,

przytuliła, nadała jakieś śmieszne imię,

zabrała do domu i pokazała swojej rodzinie.

Ale pozbawiony skrupułów ojciec złapał go za kark,

i, krzycząc na dziewczynkę, wyrzucił go przez okno.

Ale na szczęście był to kot i miał siedem żyć.

Spadł z siedmiu pięter na chodnik, a przeżył,

zmaltretowany i poobijany, ale czeka na niego jeszcze więcej żyć.

Życie, jest życie!

Zdołał się jednak podnieść, zdołał iść,

zdołał przejść przez miasto aż do portu

i zobaczył morze, i zobaczył rybę,

zbliżył się do nabrzeża, ale się poślizgnął

i wpadł do wody. Poczuł, że jest zgubiony

i był pewien, że się utopi.

Ale na szczęście był kotem i miał siedem żyć.

I był to żałosny widok, jak czepiał się życia,

płynąc pieskiem ku łodzi, która wychodziła w morze.

I zdołał na nią wejść, o mało nie utonąwszy, umierając ze strachu.

Całe swoje dzieciństwo spędził na rybackim statku.

Siedem miesięcy później zszedł na ląd

w dziwnym, apokaliptycznym, niegościnnym kraju:

domy na wpół zburzone, ludzie martwi lub zabijający innych,

miszmasz histerycznych okrzyków przerażenia, ognia i nerwów.

I nagle bomba wybuchła mu pod łapami

i wyrzuciła w powietrze na pożegnanie z życiem.

Ale na szczęście był kotem i miał siedem żyć.

A w tym pieprzonym kraju była wojna, była wojna,

a gdzie rządzi przemoc, tam ze łba zrobią ci sito.

Ciało pełne szrapneli umierało, umierało,

gdy stał się cud, którego nigdy by nie oczekiwał.

Pewna śliczna, miłosierna kotka go przygarnęła

i z biegiem czasu pieszczotami wyleczyła mu rany.

I spędził okres rekonwalescencji na pieprzeniu się,

ale koteczka ukrywała przed nim, że kochała innego kota…

Jakiego tam kota! To był tygrys,

który gdy ich nakrył w pewien zły dzień, przysiągł, że ich zabije.

Takie to kłopoty sprowadzają spódniczki!

ale na szczęście był kotem i miał siedem żyć.

Wyobraźcie sobie tę bestię1, rodzaj legionisty,

pragnącego w ramach zemsty powolnej śmierci dwojga kochanków.

Kotka zginęła rozszarpana pazurami,

a on, cóż… Uciekł, goniony jak szczur.

Skończyło się strzelanie i nastał czas pokoju;

czas pokoju, ale i nędzy, cierpienia i głodu.

I pewnego dnia kot znów poczuł, że jego ciało lewituje,

że jego ciało rzuca wyzwanie wszelkim prawom grawitacji.

Złapano go za łapy i podniesiono z ziemi,

a zachwycony głos kogoś, kto go dojrzał, zawołał:

„Juhuuuu! Rodzinko, dziś na kolację mamy kota z grilla!”.

Ale na szczęście on był kotem i miał siedem żyć.

Cudem udało mu się wymknąć, więc go nie złowią,

nie skończy jako danie zastępcze.

W czasach powojennych panuje głód, panuje głód.

Upłynęło siedem żyć, ale kotek nigdy nie umarł.

Tak naprawdę nie rozumiał łaski tego życia

i teraz tylko się czołgał, tylko błąkał, tylko wałęsał.

Teraz był już starym kociskiem pogardzanym przez wszystkich,

stał się kozłem ofiarnym i to go wykańczało.

O ja pierdolę, ale miał pieskie życie!

A na nieszczęście był kotem i miał siedem żyć.

1. chodzi o tygrysa

• Artist:Albert Pla
• Album:Ho sento molt (2007)