Fugazi [Polish translation]

Piję na umór i kończę w prosektorium w Blackheath.

Gaszę pożary w mym własnym piekle,

prowokuję ból serca by odnowić licencję

poety z krwawiącym sercem w kruchej kapsule.

Podpieram skorupę połyskującej świadomości

zawiniętą w chustę chrzestną kaca,

ochrzczoną łzami rzeczywistości.

Zalewam się cieczą zdobytą na stacji metra, by znaleźć ukojenie od wyścigu szczurów,

pędząc przez wilgotny elektryczny labirynt,

pieszczę dłoń Ofelii ambicją głaskającą oddechem,

jak albatros w weselnej tradycji,

otulony Walkmanem w aureoli zniekształceń,

dousznym środkiem antykoncepcyjnym powodującym poronienie poczętej rozmowy.

[Wzięła harpun i przebiła nim me serce.

Powiesiła się na mej szyi.]

Bezpieczny i suchy w mym morzu problemów, znieczulony

na świadome kłamstwa Time-a, Life-a i Guardian-a,

haruję od świtu do nocy w odpowiednich krawatach, 1

ja stereofoniczny bohater, pozostawiony na pastwę losu w cyrku.

Uspokój się, ucisz, oczaruj, tonąc w rzeczywistości.

Złodziej z Bagdadu2ukrywa się teraz w Islington

modląc się o deportację swej świętej krowy.

Dziedzictwo romantycznej miłości ze świata mroku,

posag tajemniczej krewnej,

Flower Power,3domy zamiast doków,4

kochanka wyzwolona z uścisku kolorowego czasopisma.

Maria Magdalena zaciąga dług większy niż może spłacić,

karmiące dłonie obietnicy zachodu trzymają ją za gardło.

Syn swastyki z 1945 roku defiluje się z wypłowiałym sztandarem,

graffiti wywołują uczniowskie testamenty nienawiści,

ściany pokryte aerosolem szepczą tam gdzie światła reflektorów przycinają żywopłoty z drutu kolczastego.

Taka jest gra w szachy w Brixton.

Książę Nabrzeża zwija swój gazeciany zamek.

Stworzenie istniejące wyłącznie z przyzwyczajenia żebrze u przewoźnika promowego o parę groszy.

Odejdzie w zapomnienie wraz ze starymi żołnierzami z poplamionej smarem listy obecności

i będzie trwało ze zgagą z Ostatniej Wielkopiątkowej Wieczerzy.

Syn obserwuje ojca przeglądającego nekrologi w gazetach w poszukiwaniu zmarłych kolegów szkolnych,

podczas gdy jego pokolenie trawi błonnik wysokiej ignorancji,

chowając się za firankami i oklejonymi foliami szybami pomalowanych okien.

Zalegalizowane ludobójstwo, nazistowskie obozy śmierci jak ten w Belsen, są dostarczane wprost pod drzwi,

a puszka Pandory wypełniona zagładą z wdziękiem steruje satelitą, który opanował przestworza.

Czekasz, czekaj, czekaj, czekasz, czas z palcem na atomowym guziku, przedostatnia wędrówka,

radioaktywne perfumy dla nowocześnie i nieuleczalnie obłąkanych szaleńców.

Czy, czy, czy, czy, czy, czy zdajesz sobie sprawę,

czy, czy, czy, czy, czy, czy zdajesz sobie sprawę,

czy, czy, czy, czy, czy, czy zdajesz sobie sprawę,

że ten świat jest całkowicie pochrzaniony!

Gdzie są prorocy, gdzie są wizjonerzy?

Gdzie są poeci, którzy skruszyliby jutrzenkę emocjonalnego chciejstwa?

Gdzie są prorocy, gdzie są wizjonerzy?

Gdzie są poeci, którzy skruszyliby jutrzenkę emocjonalnego chciejstwa?

Gdzie są prorocy, gdzie są wizjonerzy?

Gdzie są poeci, którzy skruszyliby jutrzenkę emocjonalnego chciejstwa?

1. Jak widać Anglicy nigdy nie byli przesadnie pracowitym narodem. Nine to five - to zaledwie ośmiogodzinny dzień pracy, a oni już uważają, że to ciężka harówka.2. Aluzja do Arabskich imigrantów.3. bierny opór hippisów przeciw wojnie w Wietnamie: https://pl.wikipedia.org/wiki/Flower_Power4. Plany nowych londyńskich dzielnic w miejsce portowych doków

• Artist:Marillion